Je hebt je vruchten weer geschonken
ik heb ze voor je opgeraapt
op een sierlijk schaaltje laten lonken
wel zó dat ze niet zijn weggekaapt
je hebt je bladeren laten zweven
fors heeft de kou roofbouw gepleegd
en ik heb stilletjes weggegeven
jouw blad - tranend bijeengeveegd
en daar sta jij, o trotse boom
de winter kleurt je kaalheid
maar ik, ik koester zonder schroom
jouw fiere naakte waarheid
...
Je staat te kleuren daar van boven
dat kun je echt niet ongemerkt
'k tel nieuwe blaadjes ondersteboven
glimlachend heb ik doorgewerkt
je staat in schaduw nog te pralen
in bloesem straal je naar de zon
rondom je stam dans ik vele malen
'k vlag met wimpel dat je overwon
want daar sta jij, o trotse boom
de zomer fleurt je fraaiheid
en ik, ik koester met wat schroom
jouw fiere volle waarheid
